Մարդկության կյանքը մրցություն է իր բոլոր մակարդակներում, որի ամենաբարձր մակարդակում այն աշխարհաքաղաքական մրցակցությունն է, իսկ ամենացածրը՝ կենցաղային-կենսաբանական մրցակցությունը։
Լիաշունչ կյանքով ապրող հզոր երկրները մասնակցում են գլոբալ մրցակցության պրոցեսին դրա բոլոր մակարդակներում։
Կիսահզոր ու թույլ երկրների կյանքն ընթանում է մրցակցության պրոցեսի ավելի ցածր մակարդակներում։
Աշխարհի կյանքին չմասնակցելու ծայրահեղ դեպքերում որոշ երկրների կյանքում մրցակցությունը իջնում է դեպի կենցաղային ու կենսաբանական մակարդակը, որտեղ հասարակությունը աստիճանաբար դադարում է շփվել բարձր գաղափարների ու լուրջ գիտելիքի հետ։
Մարդիկ էլ, մաքուր կենսաբանական նկատառումներով, դառնում են ագրեսիվ ու անհանդուրժող, և մենք էլ գնում ենք հենց այդ ճանապարհով։
Պավել Բարսեղյան